κηκογόνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κηκογόνος	η	κηκογόνος & κηκογόνα	το	κηκογόνο
γενική	του	κηκογόνου	της	κηκογόνου & κηκογόνας	του	κηκογόνου
αιτιατική	τον	κηκογόνο	την	κηκογόνο & κηκογόνα	το	κηκογόνο
κλητική		κηκογόνε		κηκογόνε & κηκογόνα		κηκογόνο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κηκογόνοι	οι	κηκογόνοι & κηκογόνες	τα	κηκογόνα
γενική	των	κηκογόνων	των	κηκογόνων	των	κηκογόνων
αιτιατική	τους	κηκογόνους	τις	κηκογόνους & κηκογόνες	τα	κηκογόνα
κλητική		κηκογόνοι		κηκογόνοι & κηκογόνες		κηκογόνα
ομάδα '-ος -ος -ο & -α', Κατηγορία όπως «ζημιογόνος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κηκογόνος < κηκίω και γόνος < γίνομαι

Επίθετο

κηκογόνος, -η, -ο

• που προκαλεί κηκίδες

Μεταφράσεις

    κηκογόνος

γαλλικά : criminogène (fr)