κεφαλοχώρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κεφαλοχώρι	τα	κεφαλοχώρια
γενική	του	κεφαλοχωριού	των	κεφαλοχωριών
αιτιατική	το	κεφαλοχώρι	τα	κεφαλοχώρια
κλητική		κεφαλοχώρι		κεφαλοχώρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεφαλοχώρι < κεφαλο- + -χώρι,

Προφορά

ΔΦΑ : /ce.fa.loˈxo.ɾi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κε‐φα‐λο‐χώ‐ρι

Ουσιαστικό

κεφαλοχώρι ουδέτερο

1. το μεγαλύτερο ή σημαντικότερο χωριό μιας περιοχής, συνήθως και το πιο πλούσιο, το οποίο δεν είχε εξάρτηση από άλλα χωριά
2. (ιστορία, οικονομία) κατά την Τουρκοκρατία, χωριό (κατά κανόνα ορεινό) με ελεύθερα κτήματα, του οποίου οι κάτοικοι ήταν ελεύθεροι γεωργοί, σε αντίθεση με το τσιφλίκι, που ανήκε σε γαιοκτήμονα και το καλλιεργούσαν επίμορτοι γεωργοί (κολίγοι) ή εργάτες γης

Συγγενικά

• Κεφαλοχώρι (τοπωνύμιο)
• κεφαλόβρυσο
• κεφαλόσκαλο

Μεταφράσεις

    κεφαλοχώρι

γαλλικά : bourg (fr)