καταλογισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταλογισμός	οι	καταλογισμοί
γενική	του	καταλογισμού	των	καταλογισμών
αιτιατική	τον	καταλογισμό	τους	καταλογισμούς
κλητική		καταλογισμέ		καταλογισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

καταλογισμός < ελληνιστική κοινή καταλογισμός < αρχαία ελληνική καταλογίζομαι < κατά + λογίζομαι

καταλογισμός αρσενικό

η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του καταλογίζω
1. (νομικός όρος) η απόδοση σε κάποιον, από την ενέργεια ή την παράλειψη του οποίου προήλθε, ενός γεγονότος, το οποίο ενέχει στοιχεία αξιόποινου αδικήματος
2. η ικανότητα κάποιου να καταλογίζει ή να ελέγχει τις πράξεις του και να ανατιλαμβάνεται τις συνέπειές τους
3. η χρέωση ενός ποσού σε κάποιον, η απόδοσή του σε βάρος κάποιου

καταλογισμός