κατάπαυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάπαυση	οι	καταπαύσεις
γενική	της	κατάπαυσης*	των	καταπαύσεων
αιτιατική	την	κατάπαυση	τις	καταπαύσεις
κλητική		κατάπαυση		καταπαύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπαύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάπαυση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κατάπαυσις, (μεταφραστικό δάνειο) γαλλική cessation

Ουσιαστικό

κατάπαυση θηλυκό

• η απόλυτη παύση ή οριστική διακοπή συνήθως μίας έντονης και αρνητικής δραστηριότητας

  ⮡  Διατάχθηκε κατάπαυση του πυρός

Μεταφράσεις

    κατάπαυση

αγγλικά : cessation (en) γαλλικά : cessation (fr) γερμανικά : Unterbrechung (de)