οριστική

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

οριστική < ελληνιστική κοινή ὁριστική

Ουσιαστικό

οριστική θηλυκό

1. (γραμματική) έγκλιση του ρήματος που χρησιμοποιείται για να δηλωθεί το πραγματικό

Μεταφράσεις

    ρηματική έγκλιση

αγγλικά : indicative (en) γαλλικά : indicatif (fr) γερμανικά : Indikativ (de) εσπεράντο : indikativo (eo)

Κλιτή μορφή επιθέτου

οριστική

• θηλυκό του οριστικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού

Ομώνυμα / Ομόηχα

• οριστικοί