ιχνηλάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ιχνηλάτης	οι	ιχνηλάτες
γενική	του	ιχνηλάτη	των	ιχνηλατών
αιτιατική	τον	ιχνηλάτη	τους	ιχνηλάτες
κλητική		ιχνηλάτη		ιχνηλάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιχνηλάτης < (ελληνιστική κοινή) ἰχνηλάτης < ἴχνος + ἐλαύνω. Μορφολογικά αναλύεται σε ίχν(ος) + -ηλάτης

Ουσιαστικό

ιχνηλάτης αρσενικό ή θηλυκό

• αυτός που έχει την ικανότητα να διακρίνει τα ίχνη ενός ανθρώπου ή ζώου και έτσι να καθοδηγεί αυτούς που τον/το ψάχνουν

Συγγενικά

• ιχνηλασία
• ιχνηλατώ

Μεταφράσεις

    ιχνηλάτης

αγγλικά : tracker (en) γαλλικά : limier (fr), détective (fr)