ιχνηλατώ

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ιχνηλατώ < (λόγιο) ελληνιστική κοινή ἰχνηλατῶ, συνηρημένος τύπος του ἰχνηλατέω. Δείτε ἰχνηλάτης

Προφορά

ΔΦΑ : /i.xni.laˈtɔ/

συλλαβισμός : ι‐χνη‐λα‐τώ

Ρήμα

ιχνηλατώ, αόρ.: ιχνηλάτησα, παθ.φωνή: ιχνηλατούμαι, π.αόρ.: ιχνηλατήθηκα, μτχ.π.π.: ιχνηλατημένος

• καταδιώκω, ψάχνω να βρω κάτι ακολουθώντας τα ίχνη του

Συγγενικές λέξεις

• ιχνηλασία
• ιχνηλασιμότητα
• ιχνηλάτης
• ιχνηλατικός
• → και δείτε τις λέξεις ίχνος και ελαύνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ιχνηλατώ	ιχνηλατούσα	θα ιχνηλατώ	να ιχνηλατώ		ιχνηλατώντας
β' ενικ.	ιχνηλατείς	ιχνηλατούσες	θα ιχνηλατείς	να ιχνηλατείς
γ' ενικ.	ιχνηλατεί	ιχνηλατούσε	θα ιχνηλατεί	να ιχνηλατεί
α' πληθ.	ιχνηλατούμε	ιχνηλατούσαμε	θα ιχνηλατούμε	να ιχνηλατούμε
β' πληθ.	ιχνηλατείτε	ιχνηλατούσατε	θα ιχνηλατείτε	να ιχνηλατείτε	ιχνηλατείτε
γ' πληθ.	ιχνηλατούν(ε)	ιχνηλατούσαν(ε)	θα ιχνηλατούν(ε)	να ιχνηλατούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ιχνηλάτησα	θα ιχνηλατήσω	να ιχνηλατήσω		ιχνηλατήσει
β' ενικ.		ιχνηλάτησες	θα ιχνηλατήσεις	να ιχνηλατήσεις	ιχνηλάτησε
γ' ενικ.		ιχνηλάτησε	θα ιχνηλατήσει	να ιχνηλατήσει
α' πληθ.		ιχνηλατήσαμε	θα ιχνηλατήσουμε	να ιχνηλατήσουμε
β' πληθ.		ιχνηλατήσατε	θα ιχνηλατήσετε	να ιχνηλατήσετε	ιχνηλατήστε
γ' πληθ.		ιχνηλάτησαν ιχνηλατήσαν(ε)	θα ιχνηλατήσουν(ε)	να ιχνηλατήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ιχνηλατήσει	είχα ιχνηλατήσει	θα έχω ιχνηλατήσει	να έχω ιχνηλατήσει
β' ενικ.	έχεις ιχνηλατήσει	είχες ιχνηλατήσει	θα έχεις ιχνηλατήσει	να έχεις ιχνηλατήσει
γ' ενικ.	έχει ιχνηλατήσει	είχε ιχνηλατήσει	θα έχει ιχνηλατήσει	να έχει ιχνηλατήσει
α' πληθ.	έχουμε ιχνηλατήσει	είχαμε ιχνηλατήσει	θα έχουμε ιχνηλατήσει	να έχουμε ιχνηλατήσει
β' πληθ.	έχετε ιχνηλατήσει	είχατε ιχνηλατήσει	θα έχετε ιχνηλατήσει	να έχετε ιχνηλατήσει
γ' πληθ.	έχουν ιχνηλατήσει	είχαν ιχνηλατήσει	θα έχουν ιχνηλατήσει	να έχουν ιχνηλατήσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ιχνηλατούμαι	ιχνηλατούμουν	θα ιχνηλατούμαι	να ιχνηλατούμαι
β' ενικ.	ιχνηλατείσαι	ιχνηλατούσουν	θα ιχνηλατείσαι	να ιχνηλατείσαι
γ' ενικ.	ιχνηλατείται	ιχνηλατούνταν	θα ιχνηλατείται	να ιχνηλατείται
α' πληθ.	ιχνηλατούμαστε	ιχνηλατούμασταν ιχνηλατούμαστε	θα ιχνηλατούμαστε	να ιχνηλατούμαστε
β' πληθ.	ιχνηλατείστε	ιχνηλατούσασταν ιχνηλατούσαστε	θα ιχνηλατείστε	να ιχνηλατείστε	ιχνηλατείστε
γ' πληθ.	ιχνηλατούνται	ιχνηλατούνταν	θα ιχνηλατούνται	να ιχνηλατούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ιχνηλατήθηκα	θα ιχνηλατηθώ	να ιχνηλατηθώ		ιχνηλατηθεί
β' ενικ.		ιχνηλατήθηκες	θα ιχνηλατηθείς	να ιχνηλατηθείς	ιχνηλατήσου
γ' ενικ.		ιχνηλατήθηκε	θα ιχνηλατηθεί	να ιχνηλατηθεί
α' πληθ.		ιχνηλατηθήκαμε	θα ιχνηλατηθούμε	να ιχνηλατηθούμε
β' πληθ.		ιχνηλατηθήκατε	θα ιχνηλατηθείτε	να ιχνηλατηθείτε	ιχνηλατηθείτε
γ' πληθ.		ιχνηλατήθηκαν ιχνηλατηθήκαν(ε)	θα ιχνηλατηθούν(ε)	να ιχνηλατηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω ιχνηλατηθεί	είχα ιχνηλατηθεί	θα έχω ιχνηλατηθεί	να έχω ιχνηλατηθεί		ιχνηλατημένος
β' ενικ.	έχεις ιχνηλατηθεί	είχες ιχνηλατηθεί	θα έχεις ιχνηλατηθεί	να έχεις ιχνηλατηθεί
γ' ενικ.	έχει ιχνηλατηθεί	είχε ιχνηλατηθεί	θα έχει ιχνηλατηθεί	να έχει ιχνηλατηθεί
α' πληθ.	έχουμε ιχνηλατηθεί	είχαμε ιχνηλατηθεί	θα έχουμε ιχνηλατηθεί	να έχουμε ιχνηλατηθεί
β' πληθ.	έχετε ιχνηλατηθεί	είχατε ιχνηλατηθεί	θα έχετε ιχνηλατηθεί	να έχετε ιχνηλατηθεί
γ' πληθ.	έχουν ιχνηλατηθεί	είχαν ιχνηλατηθεί	θα έχουν ιχνηλατηθεί	να έχουν ιχνηλατηθεί

Μεταφράσεις

    ιχνηλατώ

αγγλικά : track (en) γαλλικά : pister (fr), suivre (fr) à la trace (fr), prendre (fr) en filature (fr)