θηλυφανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θηλυφανής	η	θηλυφανής	το	θηλυφανές
γενική	του	θηλυφανούς*	της	θηλυφανούς	του	θηλυφανούς
αιτιατική	τον	θηλυφανή	τη	θηλυφανή	το	θηλυφανές
κλητική		θηλυφανή(ς)		θηλυφανής		θηλυφανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θηλυφανείς	οι	θηλυφανείς	τα	θηλυφανή
γενική	των	θηλυφανών	των	θηλυφανών	των	θηλυφανών
αιτιατική	τους	θηλυφανείς	τις	θηλυφανείς	τα	θηλυφανή
κλητική		θηλυφανείς		θηλυφανείς		θηλυφανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θηλυφανής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή θηλυφανής < θήλυς (< γυναίκα) + -φανής

Προφορά

ΔΦΑ : /θi.li.faˈnis/

Επίθετο

θηλυφανής, -ής, -ές

• (λόγιο) που μοιάζει με γυναίκα η με γυναικεία χαρακτηριστικά

Συνώνυμα

• θηλυπρεπής
• θηλυκωτός

Μεταφράσεις

    θηλυφανής

→ δείτε τη λέξη θηλυπρεπής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ θηλυφανής	τὸ θηλυφανές	οἱ, αἱ θηλυφανεῖς	τὰ θηλυφανῆ
Γενική	τοῦ, τῆς θηλυφανοῦς	τοῦ θηλυφανοῦς	τῶν θηλυφανῶν	τῶν θηλυφανῶν
Δοτική	τῷ, τῇ θηλυφανεῖ	τῷ θηλυφανεῖ	τοῖς, ταῖς θηλυφανέσι(ν)	τοῖς θηλυφανέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν θηλυφανῆ	τὸ θηλυφανές	τοὺς, τὰς θηλυφανεῖς	τὰ θηλυφανῆ
Κλητική	θηλυφανές	θηλυφανές	θηλυφανεῖς	θηλυφανῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			θηλυφανεῖ
Γενική-Δοτική			θηλυφανοῖν

Ετυμολογία

θηλυφανής < θήλυς (< γυναίκα) + -φανής (< ἒ-φαν-ην, παθητικός αόριστος του φαίνομαι)

Επίθετο

θηλυφανής, -ής, -ές

• (ελληνιστική κοινή) θηλυπρεπής

Πηγές

• θηλυφανής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θηλυφανής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.