θεομηνία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θεομηνία	οι	θεομηνίες
γενική	της	θεομηνίας	των	θεομηνιών
αιτιατική	τη	θεομηνία	τις	θεομηνίες
κλητική		θεομηνία		θεομηνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεομηνία < (ελληνιστική κοινή) < θεός + μῆνις (οργή του θεού). Μορφολογικά αναλύεται σε θεο- + -μηνία

Ουσιαστικό

θεομηνία θηλυκό

1. η οργή, η μάνητα του θεού
2. καταστροφικό φυσικό φαινόμενο,

   ≈ συνώνυμα: ο όλεθρος, η λύμη, ο χαλασμός

3. φοβερή κακοκαιρία

Μεταφράσεις

    θεομηνία

γαλλικά : colère (fr)divine (fr), calamité (fr)