θεοβάδιστος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	θεοβάδιστος	η	θεοβάδιστη	το	θεοβάδιστο
γενική	του	θεοβάδιστου	της	θεοβάδιστης	του	θεοβάδιστου
αιτιατική	τον	θεοβάδιστο	τη	θεοβάδιστη	το	θεοβάδιστο
κλητική		θεοβάδιστε		θεοβάδιστη		θεοβάδιστο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεοβάδιστοι	οι	θεοβάδιστες	τα	θεοβάδιστα
γενική	των	θεοβάδιστων	των	θεοβάδιστων	των	θεοβάδιστων
αιτιατική	τους	θεοβάδιστους	τις	θεοβάδιστες	τα	θεοβάδιστα
κλητική		θεοβάδιστοι		θεοβάδιστες		θεοβάδιστα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοβάδιστος < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική θεοβάδιστος < θεο- + (βαδίζω) συνοπτικό θέμα βαδισ- + -τος

Επίθετο

θεοβάδιστος, -η, -ο

• για τόπο όπου βάδισε θεός

  ⮡ Θα παρουσιάσουμε ένα οδοιπορικό της θεοβάδιστης Γαλιλαίας.

Εκφράσεις

• θεοβάδιστο όρος: το όρος Σινά. Ενίοτε και το Άγιον όρος. Θεοβάδιστο βουνό ονομάζει ο Καζαντζάκης στην Οδύσσεια του τον Όλυμπο.

Μεταφράσεις

    θεοβάδιστος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

θεοβάδιστος < θεο- + βαδίζω) συνοπτικό θέμα βαδισ- + -τος

Επίθετο

θεοβάδιστος

• θεοβάδιστος, για το όρος Σινά

Συγγενικά

• θεοβαδής

→ και δείτε τις λέξεις θεός και βαδίζω

Πηγές

• θεοβάδιστος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• θεοβάδιστος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].