ημέρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ημέρωση	οι	ημερώσεις
γενική	της	ημέρωσης*	των	ημερώσεων
αιτιατική	την	ημέρωση	τις	ημερώσεις
κλητική		ημέρωση		ημερώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ημερώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ημέρωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἡμέρω(σις) + -ση (-ωση) < ἡμερόω / ἡμερῶ < ἥμερος. Διαφορετικό το ημέρευση < ἡμέρευσις < ἡμερεύω < ἡμέρα.

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈme.ɾo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : η‐μέ‐ρω‐ση

Ουσιαστικό

ημέρωση θηλυκό

• συνώνυμο του ημέρωμα, ημέρευση

  ≈ συνώνυμα: εξημέρωση

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ήμερος

Πηγές

• ημερώνω (& ημέρωση) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• ἡμέρωσις - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .