ευταξία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ευταξία	οι	ευταξίες
γενική	της	ευταξίας	των	ευταξιών
αιτιατική	την	ευταξία	τις	ευταξίες
κλητική		ευταξία		ευταξίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευταξία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὐταξία < εὖ + τάξις. Συγχρονικά αναλύεται σε ευ- + τάξ(η) + -ία

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ftaˈksi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐τα‐ξί‐α

Ουσιαστικό

ευταξία θηλυκό

1. (λόγιο) τήρηση της τάξης
2. (λόγιο) φρονιμάδα

Συνώνυμα

• πειθαρχία

Αντώνυμα

• ακαταστασία

Συγγενικά

• εύτακτος

Μεταφράσεις

    ευταξία