επαλληλία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επαλληλία	οι	επαλληλίες
γενική	της	επαλληλίας	των	επαλληλιών
αιτιατική	την	επαλληλία	τις	επαλληλίες
κλητική		επαλληλία		επαλληλίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επαλληλία < (ελληνιστική κοινή) ἐπαλληλία (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική superposition)

Ουσιαστικό

επαλληλία θηλυκό

• (λόγιο) η διαδοχική σειρά, η αλληλοδιαδοχή
  • Η ισορροπία αυτή του συνθέματος στηρίζεται στην υπογειωμένη αξιοποίηση του αριθμού επτά ως οργανωτικού άξονα, στις ηχητικές ανταποκρίσεις και τα σταθερά σχήματα επαλληλίας, στην άκρως εκλεπτυσμένη εσωτερική αρμονία των στίχων και των στροφών και, κυρίως, στο σχήμα του κύκλου και της καρκινικού τύπου αριθμητικής δόμησης. (Ευριπίδης Γαραντούδης, Το ερωτικό μπεστ-σέλερ της ελληνικής μοντέρνας ποίησης: το Μονόγραμμα του Ελύτη και η πρόσληψή του)
  • αρχή της επαλληλίας

Συγγενικά

• επάλληλος
• → δείτε τη λέξη άλλος

Μεταφράσεις

    επαλληλία

αγγλικά : superposition (en) γαλλικά : superposition (fr)