εκδοχή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκδοχή	οι	εκδοχές
γενική	της	εκδοχής	των	εκδοχών
αιτιατική	την	εκδοχή	τις	εκδοχές
κλητική		εκδοχή		εκδοχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκδοχή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐκδοχή (αρχαία σημασία: αποδοχή, παραλαβή, αναμονή, επακολουθία) < ἐκδέχομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /ek.ðoˈçi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐δο‐χή

Ουσιαστικό

εκδοχή θηλυκό

1. ο προσωπικός τρόπος με τον οποίο κάποιος παρουσιάζει ένα γεγονός, μία από περισσότερες δυνατές ερμηνείες του

   ⮡  Ακούσαμε τι κατέθεσαν οι μάρτυρες της κατηγορίας. Ας ακούσουμε τώρα και την εκδοχή του κατηγορουμένου.

2. άποψη ή αντίληψη που έχει κάποιος για ένα γεγονός
3. πιθανό ενδεχόμενο, πιθανή έκβαση, εφικτός τρόπος εφαρμογής αλλά όχι μοναδικός

Μεταφράσεις

    εκδοχή

αγγλικά : version (en) γαλλικά : version (fr) εβραϊκά : גרסה (he) εσπεράντο : versio (eo)