εθνάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εθνάρχης	οι	εθνάρχες
γενική	του	εθνάρχη	των	εθναρχών
αιτιατική	τον	εθνάρχη	τους	εθνάρχες
κλητική		εθνάρχη		εθνάρχες
Η γενική ενικού και εθνάρχου σε επίσημο ύφος λόγου.
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εθνάρχης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐθνάρχης (κυβερνήτης έθνους}}. Συγχρονικά αναλύεται σε έθν(ος) + -άρχης

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈθnaɾ.çis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εθ‐νάρ‐χης

Ουσιαστικό

εθνάρχης αρσενικό

1. (τιμητικά) ο αρχηγός κάποιου έθνους
2. τίτλος των αρχιεπισκόπων της Κύπρου

   Οδός Εθνάρχου Μακαρίου

Συγγενικά

• εθναρχία
• εθναρχικός

→ και δείτε τις λέξεις έθνος και αρχή

Μεταφράσεις

    εθνάρχης

αγγλικά : ethnarch (en)