γερμανισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γερμανισμός	οι	γερμανισμοί
γενική	του	γερμανισμού	των	γερμανισμών
αιτιατική	τον	γερμανισμό	τους	γερμανισμούς
κλητική		γερμανισμέ		γερμανισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

γερμανισμός < Γερμαν(ός) + -ισμός

Ουσιαστικό

γερμανισμός αρσενικό

1. το σύνολο των Γερμανών, κυρίως ως προς τα κοινά τους πολιτισμικά και άλλα στοιχεία και χαρακτηριστικά
2. ένταξη στη γερμανική σκέψη

   ※  Τον όρο «γερμανισμός» εισήγαγε στο φιλολογικό μας λεξιλόγιο ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος, στα 1859, περιγράφοντας έτσι ό,τι θεώρησε αυτομόληση του Σολωμού στη γερμανική μετακαντιανή σκέψη (Αγγέλα Γιώτη, Λογοτεχνική κριτική στον ιόνιο χώρο: ερωτήματα, βεβαιότητες και υποθέσεις εργασίας στη βάση του «γερμανισμού», Νέα Εστία τχ. 1888, Σεπτ. 2021, σελ. 749)

Ετυμολογία 2

γερμανισμός < γαλλική germanisme

Ουσιαστικό

γερμανισμός αρσενικό

• (γλωσσολογία) ιδιωματισμός της γερμανικής (στο λεξιλόγιο, τη σύνταξη κ.λπ.)

  ※  Προφανώς ξενισμός (γερμανισμός) είναι το ενιαχού αναγινωσκόμενον «λαμβάνει τις (τοιαύτην ή τοιαύτην) θέσιν έναντι του ζητήματος» (κατά το stellen sich zu ... ) αντί του « έχει ... γνώμην ή φρονεί περί του . (Πλάτων, τόμοι 23-26, Βιβλιοπωλείον Ι. Σιδέρη, 1960, σελ. 3)

Μεταφράσεις

    γερμανισμός

αγγλικά : Germanism (en)