γεοῦχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γεοῦχος	οἱ	γεοῦχοι
γενική	τοῦ	γεούχου	τῶν	γεούχων
δοτική	τῷ	γεούχῳ	τοῖς	γεούχοις
αιτιατική	τὸν	γεοῦχον	τοὺς	γεούχους
κλητική ὦ!		γεοῦχε		γεοῦχοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γεούχω
γεν-δοτ	τοῖν		γεούχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεοῦχος (ελληνιστική κοινή) < γῆ + -οῦχος (< ἔχω)

Ουσιαστικό

γεοῦχος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• ιδιοκτήτης γης, κάτοχος γης, γαιοκτήμονας

  ※  2ος κε αιώνας, ⌘ HGV: SB 16 12579, στίχ. 18, (18-20), @papyri.info

  ἔλεγ[ο]ν γὰρ ὅτ[ι ἐ]πὶ(*) ἡμῶν γεοῦχός ἐ-
  στ̣ι̣[ν], διὰ τοῦτο ἐγράψαμεν αὐτῷ ἵνα
  μὴ̣ [τῷ ἀδή]λ̣ῳ γράψωμεν.

  Γιατί έλεγαν ότι είναι ο ιδιοκτήτης μας,
  για αυτό γράψαμε σ' αυτόν [την επιστολή],
  για να μην γράψουμε σε άγνωστο.

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

  ※  2ος κε αιώνας, ⌘ p.oxy.3.501, στ. 21, (19-27), @papyri.info

  ὁμο-
  λογεῖ δὲ ὁ μεμισθωμένοις(*) ὀφεί-
  λειν τοῖς γεούχοις λοιπογραφίαν
  τοῦ αὐτοῦ ἐδάφους τ̣[ο]ῦ̣ π̣α̣ρ̣ελθόν-
  τος ἔτους πυροῦ ἀρτάβα[ς] τρεῖς , ὧν
  θέμα ἀναδώσει ὁ μ[ε]μισθωμέν(ος)
  τῷ ἐνεστῶτι ἔτει ἅμα τῷ τῶν ἐκ-
  φορίων θέματι ἀκίνδυνα
  πάντα παντὸς κινδύνου.

  Και ο μισθωτής αποδέχεται ότι οφείλει
  στους ιδιοκτήτες ληξιπρόθεσμες οφειλές
  για αυτή την έκταση γης για το προηγούμενο
  έτος 3 αρταβάδες σιτάρι, τις οποίες
  θα καταβάλει ο μισθωτής
  ως προκαταβολή στο τρέχον έτος
  μαζί με την κατάθεση του ενοικίου, πλήρως εγγυημένη
  απέναντι σε κάθε κίνδυνο.

  Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Άλλες μορφές

• γαιοῦχος
• γηοῦχος

Συγγενικά

• ἀντιγεοῦχος
• ἐπιγεοῦχος
• γεουχέω
• γεουχία
• γεουχικός
• συγγεοῦχος

• → και δείτε τις λέξεις γῆ και ἔχω

Πηγές

• γεοῦχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.