βενζόλιο

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	βενζόλιο	τα	βενζόλια
γενική	του	βενζολίου & βενζόλιου	των	βενζολίων
αιτιατική	το	βενζόλιο	τα	βενζόλια
κλητική		βενζόλιο		βενζόλια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία επεξεργασία

βενζόλιο < (ορθογραφικό δάνειο) γαλλική benzol + -ιο^[1]

Ουσιαστικό επεξεργασία

βενζόλιο ουδέτερο

(χημεία) οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα και υδρογόνο (μοριακός τύπος: C₆H₆)
※ Απόσπασμα από το βιβλίο Χημείας Β' Λυκείου Γενικής Παιδείας, Ενότητα 2.7 Αρωματικές ενώσεις - Βενζόλιο, ※ @ebooks.edu.gr
Στα πρώτα χρόνια της ανάπτυξης της οργανικής χημείας, ο όρος αρωματικές ενώσεις αφορούσε τις ενώσεις που είχαν ευχάριστη οσμή, όπως η βενζαλδεΰδη (από τα κεράσια, τα ροδάκινα και τα αμύγδαλα). Σήμερα, χρησιμοποιούμε το όρο αρωματικός αναφερόμενοι στο βενζόλιο και στις ενώσεις που περιέχουν ένα τουλάχιστον βενζολικό δακτύλιο. […] Το βενζόλιο είναι η απλούστερη αρωματική ένωση και είναι ένας υδρογονάνθρακας με μοριακό τύπο C6H6. Επί σαράντα χρόνια, μετά την ανακάλυψη του από το Faraday το1825, η δομή του μορίου του ήταν ένα μυστήριο, παρ´ όλο που ήταν ήδη βιομηχανικό προϊόν με πολλά και χρήσιμα παράγωγα. Το πρόβλημα ήταν ότι ο μοριακός τύπος του βενζολίου ταίριαζε με ακόρεστη ένωση, ενώ η χημική του συμπεριφορά με κορεσμένη (σταθερή ένωση). Τη λύση στη δομή του βενζολίου έδωσε ο Kekule.