αἰθεροπόρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

αἰθεροπόρος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή αἰθεροπόρος

Επίθετο

αἰθεροπόρος

• που πορεύεται στους αιθέρες

  ※  12ος αιώνας ⌘ Μανασσῆς, Κωνσταντῖνος, Compendium chronicum @catholiclibrary.org

  ὁ δὲ Φωκᾶς ὁ βασιλεὺς οὐ κατειδὼς τὰς πάγας καὶ τὰς βροχίδας τῶν βουλῶν τῶν ὑπορυσσομένων ὡς ἀετὸς ἐφέρετο πτεροῖς αἰθεροπόροις, καὶ κούφως ἠλαφρίζετο πρὸς ἀρετῆς ἀέρα.

Πηγές

• σελ.122, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• αἰθεροπόρος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• αἰθεροπόρος σελ.112 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αἰθεροπόρος	τὸ	αἰθεροπόρον
γενική	τοῦ/τῆς	αἰθεροπόρου	τοῦ	αἰθεροπόρου
δοτική	τῷ/τῇ	αἰθεροπόρῳ	τῷ	αἰθεροπόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αἰθεροπόρον	τὸ	αἰθεροπόρον
κλητική ὦ!		αἰθεροπόρε		αἰθεροπόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αἰθεροπόροι	τὰ	αἰθεροπόρᾰ
γενική	τῶν	αἰθεροπόρων	τῶν	αἰθεροπόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αἰθεροπόροις	τοῖς	αἰθεροπόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αἰθεροπόρους	τὰ	αἰθεροπόρᾰ
κλητική ὦ!		αἰθεροπόροι		αἰθεροπόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αἰθεροπόρω	τὼ	αἰθεροπόρω
γεν-δοτ	τοῖν	αἰθεροπόροιν	τοῖν	αἰθεροπόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αἰθεροπόρος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

αἰθεροπόρος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• που κατευθύνεται προς τους αιθέρες

  ※  4ος/5ος κε αιώνας ⌘ Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας, Oratio in ascensionem domini, @catholiclibrary.org

  Τίς ἀπὸ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνέρχεται; Ἐδὼμ γὰρ ἑρμηνεύεται γῆ. Τίς, φασίν, ὁ τέμνων τὰς αἰθεροπόρους πύλας;

Συγγενικά

• αἰθεροπορέω

Πηγές

^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}