αποπνιγμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αποπνιγμός	οι	αποπνιγμοί
γενική	του	αποπνιγμού	των	αποπνιγμών
αιτιατική	τον	αποπνιγμό	τους	αποπνιγμούς
κλητική		αποπνιγμέ		αποπνιγμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αποπνιγμός < αποπνίγ(ω) + -μός

αποπνιγμός αρσενικό

(σπάνιο) (κυριολεκτικά και μεταφορικά) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αποπνίγω
※ Ὅταν οἱ κώνωπες βομβοῦσι καὶ τὰ ἐδώδιμα τῆς ἀγορᾶς ἀρχίζουν νὰ σήπωνται, ἐξατμίζωνται δὲ αἱ ὑπόνομοι καὶ οἱ ἐγκέφαλοι τῶν διοικητικῶν ἀρχῶν, ἀφεύκτως τότε θέλομεν ἔχει ζέστην καὶ ἀποπνιγμοὺς ἐξ ἀσφυξίας.
Κωνσταντίνος Σκόκος, «Ο αλάνθαστος και αψευδής Καζαμίας του 1886», στο Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886

αποπνιγμός