απομάγευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απομάγευση	οι	απομαγεύσεις
γενική	της	απομάγευσης*	των	απομαγεύσεων
αιτιατική	την	απομάγευση	τις	απομαγεύσεις
κλητική		απομάγευση		απομαγεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απομαγεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απομάγευση < απομαγεύω + -ση (μορφολογικά αναλύεται σε: απο- + μάγευση), γερμανική Entzauberung, όρος που δανείστηκε και χρησιμοποίησε κοινωνιολογικά ο Μαξ Βέμπερ (1864–1920) από τον Φρίντριχ Σίλερ (1759–1805)

Ουσιαστικό

απομάγευση θηλυκό

• (φιλοσοφία) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του απομαγεύω, η επικράτηση του ορθολογισμού αντί για τις θρησκευτικές δοξασίες, το ξεμάγεμα

  ※  Αν τα προϊόντα της πολιτιστικής βιομηχανίας επαναμαγεύουν τον εξορθολογισμένο κόσμο μέσω του τεχνικού τους ορθολογισμού, για τα έργα τέχνης που μπορούν να ονομαστούν αυθεντικά ο Αντόρνο θεωρεί ότι «η μαγεία του συνιστά απομάγευση».

  Γιώργος Σαγκριώτης, «Η τέχνη ως εμπόρευμα. Κριτική παράδοση και κριτική της κριτικής», Τετράδια Μαρξισμού, τεύχος 7 (Καλοκαίρι 2018)· πρόσβαση: 2019-12-26.

  ※  σύμφωνα με την ερμη­νεία που δίνει ο Μαξ Βέμπερ, η έκφραση απομάγευση του κόσμου έχει μια πολύ συγκεκριμένη ερμηνεία, που είναι «ο εξοβελισμός της μαγείας ως τε­χνικής σωτηρίας».

  Ξενοφώντας Μπρουντζάκης, παρουσίαση της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου του Marcel Gauchet, Η απομάγευση του κόσμου. Μια πολιτική ιστορία της θρησκείας, στο: topontiki.gr (10 Ιουνίου 2011)· πρόσβαση: 2019-12-26.

Συνώνυμα

• απομυθοποίηση

Συγγενικά

• επαναμάγευση
• → δείτε τις λέξεις απομαγεύω, από, μαγεύω και μάγος

Μεταφράσεις

    απομάγευση

αγγλικά : disenchantment (en) γαλλικά : désenchantement (en) γερμανικά : Entzauberung (en)