απάτωρ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	απάτωρ	οι	απάτορες
γενική	του/της	απάτορος	των	απατόρων
αιτιατική	τον/την	απάτορα	τους/τις	απάτορες
κλητική		απάτορ		απάτορες
Δείτε και το αρχαίο «ἀπάτωρ»
Κατηγορία όπως «διδάκτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απάτωρ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀπάτωρ < πατήρ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ph₂tḗr

Επίθετο

απάτωρ αρσενικό ή θηλυκό

• (λόγιο) που δεν έχει πατέρα

Άλλες μορφές

• απάτορας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πατέρας

Μεταφράσεις

    απάτωρ

αγγλικά : fatherless (en)