απάτορας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	απάτορας	οι	απάτορες
γενική	του	απάτορα	των	απατόρων
αιτιατική	τον	απάτορα	τους	απάτορες
κλητική		απάτορα		απάτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απάτορας < απάτωρ < αρχαία ελληνική ἀπάτωρ < πατήρ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα * ph₂tḗr

Ουσιαστικό

απάτορας αρσενικό

• άλλη μορφή του απάτωρ

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πατέρας

Μεταφράσεις

    απάτορας

→ δείτε τη λέξη απάτωρ