αντέκταση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντέκταση	οι	αντεκτάσεις
γενική	της	αντέκτασης*	των	αντεκτάσεων
αιτιατική	την	αντέκταση	τις	αντεκτάσεις
κλητική		αντέκταση		αντεκτάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντεκτάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντέκταση < αντ- + έκταση < (ελληνιστική κοινή) ἔκτασις (μετατροπή βραχείας συλλαβής σε μακρά) < αρχαία ελληνική ἔκτασις < ἐκτείνω < ἐκ + τείνω, μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική Εrsatzdehnung

Ουσιαστικό

αντέκταση θηλυκό

• (γραμματική) η μετατροπή ενός βραχύχρονου φωνήεντος που βρίσκεται πριν από ορισμένο συμφωνικό σύμπλεγμα (π.χ. ντ, νς), στο αντίστοιχο μακρό ή στη νόθο δίφθογγο ου, αφού προηγηθεί απλοποίηση ή και πλήρης αποβολή του συμπλέγματος

  έχουμε αντέκταση στο παράδειγμα τοῖς λέοντ-σι > τοῖς λέου-σι (δοτική πληθυντικού του ουσιαστικού ὁ λέων)

Συνώνυμα

• αναπληρωματική έκταση

Δείτε επίσης

• έκταση
• συνθετική έκταση

Μεταφράσεις

    αντέκταση

γερμανικά : Εrsatzdehnung (de)