αναιρεθείς

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αναιρεθείς	αναιρεθείσα	αναιρεθέν
γενική	αναιρεθέντος	αναιρεθείσας αναιρεθείσης	αναιρεθέντος
αιτιατική	αναιρεθέντα	αναιρεθείσα	αναιρεθέν
κλητική	αναιρεθείς	αναιρεθείσα	αναιρεθέν
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αναιρεθέντες	αναιρεθείσες	αναιρεθέντα
γενική	αναιρεθέντων	αναιρεθεισών	αναιρεθέντων
αιτιατική	αναιρεθέντες	αναιρεθείσες	αναιρεθέντα
κλητική	αναιρεθέντες	αναιρεθείσες	αναιρεθέντα

Ετυμολογία

αναιρεθείς μετοχή αορίστου του ρήματος αναιρούμαι (καθαρεύουσα)

Μετοχή

αναιρεθείς, αναιρεθείσα, αναιρεθέν

• που τον έχουν αναιρέσει, ακυρώσει

• Οι αναιρεθέντες νόμοι
• Η αναιρεθείσα απόφαση του πρωτοβάθμιου...Οι αναιρεθείσες αποφάσεις
• Τα αναιρεθέντα άρθρα του Συντάγματος

Συγγενικές λέξεις

• αναιρώ
• ανηρημένος

Συνώνυμα

• καταργημένος και καταργηθείς
• ακυρωμένος και ακυρωθείς

Μεταφράσεις

    αναιρεθείς

Ρηματικός τύπος

αναιρεθείς

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος αναιρούμαι
2. θα αναιρεθείς: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος αναιρούμαι