Πατήσια
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τα | Πατήσια | ||
| γενική | των | Πατησίων | ||
| αιτιατική | τα | Πατήσια | ||
| κλητική | Πατήσια | |||
| Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Πατήσια <
- Σύμφωνα με τον Κώστα Μπίρη και τον Στέφανο Δραγούμη < Βατήσι < αρχαία ελληνική Βατή (θηλυκό, ονομασία του αρχαίου δήμου).
- Ή κατά μία άλλη άποψη από το επώνυμο Πατήσας ή Πατήσης.[1]
- Κατά τον Δημήτριο Καμπούρογλου < Πατίς-Αγά (Τούρκος αξιωματούχος που διέμενε στην περιοχή).[2]
- Σύμφωνα με τον Διονύσιο Σουρμελή, παραφθορά της προηγούμενης ονομασίας της περιοχής, Παραδείσια.[3]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /paˈti.si̯a/ & /paˈti.sça/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Πα‐τή‐σια
- τονικό παρώνυμο: πατησιά
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Πατήσια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό
- συνοικία της Αθήνας
- ※ Γύρισε πολὺ νωρίτερ’ ἀπὸ τὸ συνηθισμένο καὶ μᾶς ἐμπιστεύτηκε πὼς ἡ συνάντηση θὰ γινόταν τὸ πρωῒ στὶς πέντε, σ’ ἕνα χτῆμα, στὰ Πατήσια. (Γρηγόριος Ξενόπουλος, Ο γιος μου και η κόρη μου, στο περιοδικό Νέα Εστία τχ. 67 (1 Οκτωβρίου 1929), Έτος Γ΄, σελ. 826)
- ※ Ἐπὶ στήλης ἐπιτυμβίου, λίθου τοῦ Ὑμηττοῦ. Ηὖρον αὐτὴν τὸ 1830 Δεκεμβρίου 1 εἰς τοὺς πρὸς τὸ βόρειον τῶν Ἀθηνῶν κήπους, οὓς καλούμεν «Πατήσια» εἰς τὴν καλουμένην «Μεγάλην Βρύσιν» (Αρχαιολογική Εφημερίς, 1841, Αρχαιολογική Εταιρεία εν Αθήναις, σελ. 1018)
- ※ έχεις ομορφιά φιδίσια / τι γυρεύεις στα Πατήσια; (οι δυο τελευταίοι στίχοι από το τραγούδι «Λίνα» του Νικόλα Άσιμου)
- → δείτε και: Άνω Πατήσια, Κάτω Πατήσια, Κυπριάδου, Αλυσίδα
Συγγενικά
επεξεργασίαΔείτε επίσης
επεξεργασία-
Πατήσια στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ Κώστας Η. Μπίρης, Τοπωνυμικά των Αθηνών, (Έκδοσις: Αθήνα, 1945) σελ. 257
- ↑ Μένος Φιλήντας, Οι ετυμολογίες του Καμπούρογλου, στο περιοδικό Νέα Εστία τχ. 141 (1 Νοεμβρίου 1932), Έτος ΣΤ΄, σελ. 1170.
- ↑ Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Λάμπρος, Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους μέσους αιώνας - Τόμος Β΄, (Τύποις Π.Δ. Σακελλαρίου: Αθήνα, 1904), σελ. 398.