Μυρτώ
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | Μυρτώ | ||
| γενική | της | Μυρτώς | ||
| αιτιατική | τη | Μυρτώ | ||
| κλητική | Μυρτώ | |||
| Κατηγορία όπως «Ρηνιώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Μυρτώ < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή Μυρτώ
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /miɾˈto/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Μυρ‐τώ
- τονικό παρώνυμο: μύρτο
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | Μυρτώ | ||||||
| γενική | τῆς | Μυρτοῦς | ||||||
| δοτική | τῇ | Μυρτοῖ | ||||||
| αιτιατική | τὴν | Μυρτώ | ||||||
| κλητική ὦ! | Μυρτοῖ | |||||||
| 3η κλίση, ομάδα 'ἠχώ', Κατηγορία 'ἠχώ' όπως «ἠχώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Μυρτώ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μύρτον (ουδέτερο) / μύρτ(ος) (θηλυκό) + -ώ
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Μυρτώ θηλυκό
- (ελληνιστική κοινή) γυναικείο όνομα, η Μυρτώ
- ※ 3ος αιώνας πκε ⌘ Θεόκριτος, Ειδύλλια, 7. Θαλύσια, 97
- Σιμιχίδᾳ μὲν Ἔρωτες ἐπέπταρον· ἦ γὰρ ὁ δειλὸς
- τόσσον ἐρᾷ Μυρτοῦς, ὅσον εἴαρος αἶγες ἔραντι.
- → λείπει η μετάφραση
Συγγενικά
επεξεργασίαΔείτε επίσης
επεξεργασία- μυρρίς (και παράγωγα κύρια ονόματα)
Πηγές
επεξεργασία
- Μυρτώ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.