Μελιταῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Μελιταῖος	ἡ	Μελιταίᾱ	τὸ	Μελιταῖον
γενική	τοῦ	Μελιταίου	τῆς	Μελιταίᾱς	τοῦ	Μελιταίου
δοτική	τῷ	Μελιταίῳ	τῇ	Μελιταίᾳ	τῷ	Μελιταίῳ
αιτιατική	τὸν	Μελιταῖον	τὴν	Μελιταίᾱν	τὸ	Μελιταῖον
κλητική ὦ!		Μελιταῖε		Μελιταίᾱ		Μελιταῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Μελιταῖοι	αἱ	Μελιταῖαι	τὰ	Μελιταῖᾰ
γενική	τῶν	Μελιταίων	τῶν	Μελιταίων	τῶν	Μελιταίων
δοτική	τοῖς	Μελιταίοις	ταῖς	Μελιταίαις	τοῖς	Μελιταίοις
αιτιατική	τοὺς	Μελιταίους	τὰς	Μελιταίᾱς	τὰ	Μελιταῖᾰ
κλητική ὦ!		Μελιταῖοι		Μελιταῖαι		Μελιταῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Μελιταίω	τὼ	Μελιταίᾱ	τὼ	Μελιταίω
γεν-δοτ	τοῖν	Μελιταίοιν	τοῖν	Μελιταίαιν	τοῖν	Μελιταίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Μελιταῖος < Μελίτη (= Μάλτα) < μέλι ή < φοινικική 𐤈𐤄𐤋𐤀𐤌 (mlṭ: καταφύγιο, λιμάνι)

Επίθετο

Μελιταῖος, -α, -ον

• (πατριδωνυμικό) μαλτέζικος, (όπως για σκυλάκι: κυνίδιον)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις Μελίτη και μέλι

Πηγές

• Μελιταῖος, Μελιταῖον, μελιταῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.