Μαντιλάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ο	Μαντιλάς
γενική	του	Μαντιλά
αιτιατική	τον	Μαντιλά
κλητική		Μαντιλά
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μαντιλάς < μαντίλ(ι) + -άς < (ελληνιστική κοινή) μαντίλιον < λατινικά mantilium / mantelium, υποκοριστικό του mantile / mantele < manus < πρωτοϊταλική *manus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *méh₂-r̥- / *mh₂-én-

Κύριο όνομα

Μαντιλάς αρσενικό

• προσωνυμία του αϊ-Γιώργη (σε ομώνυμο μετεωρίτικο μονύδριο)

  ※  Η παράδοση θέλει έναν Τούρκο που έκοβε ξύλα να καταπλακώνεται από έναν κορμό και να κινδυνεύει η ζωή του. Η γυναίκα του έσπευσε να αφιερώσει στον Άγιο τη μουσουλμανική μαντίλα της. Και έτσι ο Αϊ-Γιώργης έγινε Μαντιλάς. (* εφημερίδα Το Βήμα)

• ανδρικό επώνυμο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μαντίλι

Μεταφράσεις

    Μαντιλάς