Απόκρεω

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	Απόκρεω	οι	Απόκρεω
γενική	της	Απόκρεω	των	Απόκρεω
αιτιατική	την	Απόκρεω	τις	Απόκρεω
κλητική		Απόκρεω		Απόκρεω
όπως «Απόκρεω (ιδιόκλιτο)» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Απόκρεω < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ἡ Ἀπόκρεως (ονομασική πτώση), με βάση τη γενική «τῆς Ἀπόκρεω» < ελληνιστική κοινή ἀπόκρεος (με αποχή από το κρέας) με μεταπλασμό κατά τα ἡδύκρεως, πολύκρεως < ἀπό + κρέως < κρέας. . Συγκρίνετε με το Αποκριά και το μεσαιωνικό Ἀποκριά.

Κύριο όνομα

Απόκρεω θηλυκό

• (λόγιο) Αποκριά

  ⮡  Μετά την Κυριακή της Απόκρεω σταματάει η κρεοφαγία.

  ⮡  η εβδομάδα των Απόκρεω

  ※  19ος αιώνας, Γεώργιος Σουρής, εφημερίδα Ο Ρωμηός, τόμος 1, @books.google

  Των ΄Απόκρεω τας νύκτας εν γαλήνη διελθόντες
  και χορεύσαντες με κέφι και με όρεξιν πολλήν [μεταγραφή σε μονοτονικό]

Σημειώσεις

Δείτε τι γράφει το 1882 ο αττικιστής φιλόλογος Κωνσταντίνος Σ. Κόντος στο βιβλίο του Γλωσσικαί παρατηρήσεις, σελ.181-182 για τη λέξη Απόκρεω.

Συγγενικά

• αποκρεύω

→ και δείτε τη λέξη Αποκριά

Μεταφράσεις

    Απόκρεω

→ δείτε τη λέξη Αποκριά