knock

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
knock	knocks

knock ^(en)

• χτύπημα
  1. ο ήχος χτυπήματος
  2. χτύπημα από σύγκρουση ή επιθετική κίνηση

Ρήμα

ενεστώτας	knock
γ΄ ενικό ενεστώτα	knocks
αόριστος	knocked
παθητική μετοχή	knocked
ενεργητική μετοχή	knocking

knock ^(en)

• χτυπώ

  ↪ Who is knocking on the door?

  Ποιος χτυπάει την πόρτα;

  ≈ συνώνυμα: hit, beat

Συγγενικές λέξεις

• knocker
• knockout
• knock down
• knock out
• Λήμματα με τον όρο 'knock' στην Κατηγορία:Αγγλική γλώσσα στο Βικιλεξικό
• Λήμματα με 'knock' στην Κατηγορία:Αγγλική γλώσσα στο Βικιλεξικό