Onkel

Γερμανικά (de)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	der	Onkel	die	Onkel
γενική	des	Onkels	der	Onkel
δοτική	dem	Onkel	den	Onkeln
αιτιατική	den	Onkel	die	Onkel

Ετυμολογία

Onkel < (άμεσο δάνειο) γαλλική oncle < λατινική avunculus (αδελφός της μητέρας) < υποκοριστικό του avus (παππούς)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔŋkl̩/

^ⓘ 

^ⓘ 

Ουσιαστικό

Onkel ^(de) αρσενικό

1. (οικογένεια) ο θείος

   Endlich werde ich meinen Onkel aus Australien wiedersehen.

   Επιτέλους θα ξαναδώ τον θείο μου από την Αυστραλία.

2. (προφορικό, οικείο) άντρας μη συγγενικός, συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας, μπάρμπας

   Irgendein Onkel bat mich um eine Zigarette.

   Κάποιος μπάρμπας μου ζήτησε ένα τσιγάρο.

Αντώνυμα

• Tante

Σύνθετα

• Erbonkel
• Großonkel
• Patenonkel