ῥοπή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ῥοπή	αἱ	ῥοπαί
γενική	τῆς	ῥοπῆς	τῶν	ῥοπῶν
δοτική	τῇ	ῥοπῇ	ταῖς	ῥοπαῖς
αιτιατική	τὴν	ῥοπήν	τὰς	ῥοπᾱ́ς
κλητική ὦ!		ῥοπή		ῥοπαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥοπᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ῥοπαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥοπή < θέμα ῥοπ- μεταπτωτική βαθμίδα που συναντάμε στο ῥέπω όπως και στο ῥόπαλον.

Ουσιαστικό

ῥοπή θηλυκό

1. (αρχική σημασία) η κλίση της ζυγαριάς, της πλάστιγγος
2. η ροπή
3. η κλίση προς τα κάτω
4. (μεταφορικά) η κρίσιμη στιγμή, η καμπή, η σοβαρή τροπή των γεγονότων

   ⮡  ῥοπή τοῦ πολέμου

5. ο θάνατος

   ⮡  ῥοπή βίου μοι

6. επενέργεια, επιρροή, η τάση, η πιθανότητα

   ⮡  βλέπω δύο ῥοπάς: ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ᾽ . . ἢ . .

Συγγενικά

θέμα ῥοπ-

• ἀμφίρροπος
• ἀντίρροπος
• ἰσορροπία
• ῥόπαλον
• ῥοπαλίζω
• ῥόπτρον

θέμα ῥεπ-

• → δείτε τη λέξη ῥέπω

Πηγές

• ῥοπή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥοπή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.