ῥόπτρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ῥόπτρον	τὰ	ῥόπτρᾰ
γενική	τοῦ	ῥόπτρου	τῶν	ῥόπτρων
δοτική	τῷ	ῥόπτρῳ	τοῖς	ῥόπτροις
αιτιατική	τὸ	ῥόπτρον	τὰ	ῥόπτρᾰ
κλητική ὦ!		ῥόπτρον		ῥόπτρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥόπτρω
γεν-δοτ	τοῖν		ῥόπτροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥόπτρον < θέμα ῥοπ-, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος που υπάρχει και στο ῥέπω ή ῥόπαλον + -τρον. Κατά μία άποψη, είναι συγγενές το ῥαπίς.

Ουσιαστικό

ῥόπτρον ουδέτερο

• το ρόπτρο, μικρό μεταλλικό αντικείμενο στο εξωτερικό μιας πόρτας που χρησίμευε για να τη χτυπά κάποιος και να ειδοποιεί να του ανοίξουν

  ※  ἔδησε τὸν ἵππον ἐκ τοῦ ῥόπτρου τοῦ ἱεροῦ ὡς ἀποδιδούς, τῇ δ᾽ ἐπιούσῃ ὑφείλετο. Λυσίας, Κατά Ανδοκίδου ασεβείας

Συγγενικά

• ῥεπτέον
• ἐπιρρεπής

Δείτε επίσης

• ρόπτρο στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• ῥόπτρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥόπτρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.