-τρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

-τρον < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-trom μεταπτωτική βαθμίδα του επιθήματος *-tḗr. Συγγενή: αρχαία ελληνική -τήρ, σανσκριτική -त्र (-tra), λατινική -trum. Eπίσης, μορφές -σ-τρον (< λέξεις από ρήματα σε -ίζω) και -ε-τρον όπως θέρετρον, φέρετρον κατ' αναλογίαν προς παράγωγες λέξεις από δισύλλαβες ρίζες.

Επίθημα

-τρον ουδέτερο

• επίθημα για το σχηματισμό ουδέτερων ουσιαστικών από ρήματα που δηλώνει το όργανο ή το μέσο που χρησιμοποιείται για την ενέργεια που εκφράζει το ρήμα

  κομίζω, κομισ- < κόμιστρον

  σκεπάζω, σκεπασ- < σκέπαστρον

  θέρος, θερ-ε- < θέρετρον

  τετραίνω (τρυπάω), τείρω (τρίβω) τερ-ε- < τέρετρον (τρυπάνι)

Δείτε επίσης

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -τρον στο Βικιλεξικό