τέρετρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	τέρετρον	τὰ	τέρετρᾰ
γενική	τοῦ	τερέτρου	τῶν	τερέτρων
δοτική	τῷ	τερέτρῳ	τοῖς	τερέτροις
αιτιατική	τὸ	τέρετρον	τὰ	τέρετρᾰ
κλητική ὦ!		τέρετρον		τέρετρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τερέτρω
γεν-δοτ	τοῖν		τερέτροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέρετρον < τείρω + -τρον

Ουσιαστικό

τέρετρον, -ου ουδέτερο

• (εργαλείο) τρυπάνι

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 5 (ε. Ἀπόπλους Ὀδυσσέως παρὰ Καλυψοῦς.), στίχ. 246 (246-248)

  τόφρα δ᾽ ἔνεικε τέρετρα Καλυψώ, δῖα θεάων· | τέτρηνεν δ᾽ ἄρα πάντα καὶ ἥρμοσεν ἀλλήλοισι, | γόμφοισιν δ᾽ ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονίῃσιν ἄρασσεν.

  Στην ώρα της, θεόμορφη κι η Καλυψώ φέρνει τα τρύπανα. | Κι αυτός τα ξύλα τρύπησε και τα σοφίλιασε, | ταιριάζοντάς τα με ξύλινα καρφιά κι αρμούς.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  3ος πκε αιώνας, Λεωνίδας ο Ταραντίνος στην ⌘ Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 6ο, επίγραμμα 205, στιχ. 7, @anthologiagraeca.org, @perseus.tufts.edu

  τρύπανά τ᾽ εὐδίνητα, καὶ ὠκήεντα τέρετρα,

  ※  1ος κε αιώνας Φίλιππος ο Θεσσαλονικεύς στην ⌘Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 6ο επίγραμμα 103, στιχ. 5 (3-6), @anthologiagraeca.org, @perseus.tufts.edu

  καὶ στιβαρὸν πέλεκυν στελεχητόμον, ἰθύδρομόν τε
  πρίονα, μιλτείῳ στάγματι πειθόμενον,
  τρύπανά θ᾽ ἑλκεσίχειρα, τέρετρά τε, μιλτοφυρῆ ρε
  σχοῖνον, ὑπ᾽ ἀκρονύχῳ ψαλλομένην κανόνι, .

Συγγενικά

• τερέτριον
• → και δείτε τη λέξη τείρω

Πηγές

• τέρετρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τέρετρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.