Ὠρώπιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ὠρώπιος	ἡ	Ὠρωπίᾱ	τὸ	Ὠρώπιον
γενική	τοῦ	Ὠρωπίου	τῆς	Ὠρωπίᾱς	τοῦ	Ὠρωπίου
δοτική	τῷ	Ὠρωπίῳ	τῇ	Ὠρωπίᾳ	τῷ	Ὠρωπίῳ
αιτιατική	τὸν	Ὠρώπιον	τὴν	Ὠρωπίᾱν	τὸ	Ὠρώπιον
κλητική ὦ!		Ὠρώπιε		Ὠρωπίᾱ		Ὠρώπιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ὠρώπιοι	αἱ	Ὠρώπιαι	τὰ	Ὠρώπιᾰ
γενική	τῶν	Ὠρωπίων	τῶν	Ὠρωπίων	τῶν	Ὠρωπίων
δοτική	τοῖς	Ὠρωπίοις	ταῖς	Ὠρωπίαις	τοῖς	Ὠρωπίοις
αιτιατική	τοὺς	Ὠρωπίους	τὰς	Ὠρωπίᾱς	τὰ	Ὠρώπιᾰ
κλητική ὦ!		Ὠρώπιοι		Ὠρώπιαι		Ὠρώπιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ὠρωπίω	τὼ	Ὠρωπίᾱ	τὼ	Ὠρωπίω
γεν-δοτ	τοῖν	Ὠρωπίοιν	τοῖν	Ὠρωπίαιν	τοῖν	Ὠρωπίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ὠρώπιος < Ὠρωπ(ός) + -ιος

Επίθετο

Ὠρώπιος, -α, -ον

• (πατριδωνυμικό) που κατάγεται ή σχετίζεται με τον Ωρωπό

Πηγές

• Ὠρώπιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Ὠρώπιος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.