ὠκύμορος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	ὠκῠμορο-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὠκύμορος	τὸ	ὠκύμορον
γενική	τοῦ/τῆς	ὠκυμόρου	τοῦ	ὠκυμόρου
δοτική	τῷ/τῇ	ὠκυμόρῳ	τῷ	ὠκυμόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὠκύμορον	τὸ	ὠκύμορον
κλητική ὦ!		ὠκύμορε		ὠκύμορον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὠκύμοροι	τὰ	ὠκύμορᾰ
γενική	τῶν	ὠκυμόρων	τῶν	ὠκυμόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὠκυμόροις	τοῖς	ὠκυμόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὠκυμόρους	τὰ	ὠκύμορᾰ
κλητική ὦ!		ὠκύμοροι		ὠκύμορᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὠκυμόρω	τὼ	ὠκυμόρω
γεν-δοτ	τοῖν	ὠκυμόροιν	τοῖν	ὠκυμόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὠκύμορος < ὠκύ- + -μορος

Επίθετο

ὠκύμορος, -ος, -ον

1. που αποθνήσκει γρήγορα, πρόωρα

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 18 (Σ. Ὁπλοποιία.), στίχ. 95 (95-96)

   «ὠκύμορος δή μοι, τέκος, ἔσσεαι, οἷ᾽ ἀγορεύεις· | αὐτίκα γάρ τοι ἔπειτα μεθ᾽ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος.»

   «Και τότε ολιγοήμερος θα είσαι, αγαπητέ μου, | ότ᾽ ύστερ᾽ απ᾽ τον Έκτορα εγγύς σου είναι το τέλος».

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 1 (α. Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον.), στίχ. 266

   πάντες κ᾽ ὠκύμοροί τε γενοίατο πικρόγαμοί τε.

   ο θάνατός τους λέω δεν θ᾽ αργούσε, πικρός ο γάμος θα τους έβγαινε.

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  1ος/2ος αιώνας κε ⌘ Πλούταρχος, Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς λόγος Β', 2.13 (343c) @scaife.perseus

   εἰ δὲ τούτων καὶ τῶν ὁμοίων ἀνδρῶν ἕκαστος πένης μὲν ἢ πλούσιος ἢ ἀσθενὴς ἢ ἰσχυρὸς ἢ ἄμορφος ἢ καλὸς ἢ εὔγηρως ἢ ὠκύμορος διὰ τύχην γέγονε,

2. αυτός που επιφέρει γρήγορο, πρόωρο θάνατο

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 15 (Ο. Παλίωξις παρὰ τῶν νεῶν.), στίχ. 441 (440-441)

   ποῦ νύ τοι ἰοὶ | ὠκύμοροι καὶ τόξον, ὅ τοι πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων;

   το τόξο και τα βέλη | τα φονικά τι γίνονται, που σόχει δώσει ο Φοίβος;

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

3. (για άνθος) αυτός που μαραίνεται γρήγορα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ὠκύς και μόρος

Πηγές

• ὠκύμορος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὠκύμορος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.