ὑμέτερος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική		ὑμέτερος		ὑμετέρᾱ		ὑμέτερον
γενική		ὑμετέρου		ὑμετέρᾱς		ὑμετέρου
δοτική		ὑμετέρῳ		ὑμετέρᾳ		ὑμετέρῳ
αιτιατική		ὑμέτερον		ὑμετέρᾱν		ὑμέτερον
κλητική ὦ!		—		—		—
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική		ὑμέτεροι		ὑμέτεραι		ὑμέτερᾰ
γενική		ὑμετέρων		ὑμετέρων		ὑμετέρων
δοτική		ὑμετέροις		ὑμετέραις		ὑμετέροις
αιτιατική		ὑμετέρους		ὑμετέρᾱς		ὑμέτερᾰ
κλητική ὦ!		—		—		—
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ		ὑμετέρω		ὑμετέρᾱ		ὑμετέρω
γεν-δοτ		ὑμετέροιν		ὑμετέραιν		ὑμετέροιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' - Παράρτημα#Αντωνυμίες

Ετυμολογία

ὑμέτερος < ὑμεῖς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *yū́, ονομαστική πληθυντικού τού *túh₂

Αντωνυμία

ὑμέτερος, -α, -ον

• δικός σας (για πολλούς κτήτορες)

Κτητικές αντωνυμίες

Για έναν κτήτορα

• α' πρόσωπο: ἐμός, ἐμή, ἐμόν (δικός μου, δική μου, δικό μου)
• β' πρόσωπο: σός, σή, σόν (δικός σου, δική σου, δικό σου)
• γ' πρόσωπο: ἑός, ἑή, ἑόν (δικός του, δική του, δικό του)

Για πολλούς κτήτορες

• α' πρόσωπο: ἡμέτερος, ἡμετέρα, ἡμέτερον (δικός μας, δική μας, δικό μας)
• β' πρόσωπο: ὑμέτερος, ὑμετέρα, ὑμέτερον (δικός σας, δική σας, δικό σας)
• γ' πρόσωπο: σφέτερος, σφετέρα, σφέτερον (δικός τους, δική τους, δικό τους)

Πηγές

• ὑμέτερος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑμέτερος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.