ὁμωρόφιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὁμωρόφιος	τὸ	ὁμωρόφιον
γενική	τοῦ/τῆς	ὁμωροφίου	τοῦ	ὁμωροφίου
δοτική	τῷ/τῇ	ὁμωροφίῳ	τῷ	ὁμωροφίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὁμωρόφιον	τὸ	ὁμωρόφιον
κλητική ὦ!		ὁμωρόφιε		ὁμωρόφιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὁμωρόφιοι	τὰ	ὁμωρόφιᾰ
γενική	τῶν	ὁμωροφίων	τῶν	ὁμωροφίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὁμωροφίοις	τοῖς	ὁμωροφίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὁμωροφίους	τὰ	ὁμωρόφιᾰ
κλητική ὦ!		ὁμωρόφιοι		ὁμωρόφιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὁμωροφίω	τὼ	ὁμωροφίω
γεν-δοτ	τοῖν	ὁμωροφίοιν	τοῖν	ὁμωροφίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὁμωρόφιος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ὁμωρόφιος, -ος, -ον

• συγκάτοικος, που βρίσκεται ή κατοικεί κάτω από την ίδια στέγη μαζί με άλλον

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ κονδύλου, 118

  εἰ δὲ λαλῶν μὲν καὶ ὁμωρόφιος γιγνόμενος ὡς οὐδὲν εἰργασμένῳ φανήσεται, λέγων δὲ καὶ καταιτιώμενος ταῦθ᾽ εἵνεκα τοῦ συκοφαντεῖν ἐμέ, πῶς οὐ δεκάκις, μᾶλλον δὲ μυριάκις δίκαιός ἐστ᾽ ἀπολωλέναι;

  Αλλά αν αποδειχθεί ότι, μολονότι συνομιλούσε και ζούσε στο ίδιο σπίτι με τον Αρίσταρχο σαν αυτός να ήταν εντελώς αθώος, ξεστόμιζε εναντίον του τις κατηγορίες αυτές για να με συκοφαντήσει, δεν του αξίζει δέκα ή μάλλον δέκα χιλιάδες φορές η ποινή του θανάτου;

  Μετάφραση (1989): Γ. Ξανθάκη-Καραμάνου, Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών @greek‑language.gr

  ※  4ος↑ αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Περὶ τοῦ στεφάνου (Ὑπὲρ Κτησιφῶντος), 287

  εἶτα καὶ προσήκειν [ὑπολαμβάνοντες] τὸν ἐροῦντ᾽ ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσι καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ᾽ ὁμωρόφιον μήθ᾽ ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι τοῖς πρὸς ἐκείνους παραταξαμένοις, μηδ᾽ ἐκεῖ μὲν κωμάζειν καὶ παιωνίζειν ἐπὶ ταῖς τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖς μετὰ τῶν αὐτοχείρων τοῦ φόνου, δεῦρο δ᾽ ἐλθόντα τιμᾶσθαι,

  Εξάλλου, θεώρησαν πρέπον ο άνθρωπος που θα μιλούσε προς τιμήν των πεσόντων και θα εξυμνούσε την ανδρεία τους να μην είχε μείνει κάτω από την ίδια στέγη ούτε να είχε πάρει μέρος στις γιορταστικές εκδηλώσεις με τους ίδιους που πολέμησαν εναντίον των νεκρών· ούτε ο ίδιος άνθρωπος να γλεντάει με τους φονιάδες τους και να ψάλλει παιάνες στη Μακεδονία για τις συμφορές των Ελλήνων, και επιστρέφοντας εδώ να τιμάται·

  Μετάφραση (2012): Α.Ι. Γιαγκόπουλος, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• ὁμώροφος

Πηγές

• ὁμωρόφιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὁμωρόφιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.