ἑδώλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἑδώλιον	τὰ	ἑδώλιᾰ
γενική	τοῦ	ἑδωλίου	τῶν	ἑδωλίων
δοτική	τῷ	ἑδωλίῳ	τοῖς	ἑδωλίοις
αιτιατική	τὸ	ἑδώλιον	τὰ	ἑδώλιᾰ
κλητική ὦ!		ἑδώλιον		ἑδώλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἑδωλίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἑδωλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἑδώλιον < ἕδος < ἕζομαι

Ουσιαστικό

ἑδώλιον ουδέτερο

1. κάθισμα
2. έδρα
3. κατοικία, ενδιαίτημα
4. κάθισμα κωπηλατών

   ≈ συνώνυμα:: (λατινικά) transtrum