ἐρίκτυπος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρίκτυπος	τὸ	ἐρίκτυπον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐρικτύπου	τοῦ	ἐρικτύπου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐρικτύπῳ	τῷ	ἐρικτύπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρίκτυπον	τὸ	ἐρίκτυπον
κλητική ὦ!		ἐρίκτυπε		ἐρίκτυπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρίκτυποι	τὰ	ἐρίκτυπᾰ
γενική	τῶν	ἐρικτύπων	τῶν	ἐρικτύπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐρικτύποις	τοῖς	ἐρικτύποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐρικτύπους	τὰ	ἐρίκτυπᾰ
κλητική ὦ!		ἐρίκτυποι		ἐρίκτυπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρικτύπω	τὼ	ἐρικτύπω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρικτύποιν	τοῖν	ἐρικτύποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρίκτυπος < ἐρί- + -κτυπος (κτύπος)

Επίθετο

ἐρίκτυπος, -ος, -ον

• που κάνει δυνατό ήχο, κρότο

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 456

  ἐρίκτυπον Ἐννοσίγαιον,

  τον Εννοσίγαιο το βαρύχτυπο,

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

  ※  7ος πκε αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 930 (930-933)

  ἐκ δ᾽ Ἀμφιτρίτης καὶ ἐρικτύπου Ἐννοσιγαίου | Τρίτων εὐρυβίης γένετο μέγας, ὅς τε θαλάσσης | πυθμέν᾽ ἔχων παρὰ μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ ἄνακτι | ναίει χρύσεα δῶ, δεινὸς θεός.

  Από την Αμφιτρίτη και τον βαρύχτυπο της γης το σείστη Ποσειδώνα | γεννήθηκε ο μέγας Τρίτων, ο πανίσχυρος, που κατοικεί | στου πόντου τον πυθμένα και μένει σε δώματα χρυσά | με τη μητέρα του και τον άνακτα πατέρα του, θεός δεινός.

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κτύπος και κτυπέω

Πηγές

• ἐρίκτυπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐρίκτυπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.