Ἀσιατογενής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	Ἀσιατογενής	τὸ	Ἀσιατογενές
γενική	τοῦ/τῆς	Ἀσιατογενοῦς	τοῦ	Ἀσιατογενοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	Ἀσιατογενεῖ	τῷ	Ἀσιατογενεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	Ἀσιατογενῆ	τὸ	Ἀσιατογενές
κλητική ὦ!		Ἀσιατογενές		Ἀσιατογενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	Ἀσιατογενεῖς	τὰ	Ἀσιατογενῆ
γενική	τῶν	Ἀσιατογενῶν	τῶν	Ἀσιατογενῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	Ἀσιατογενέσῐ(ν)	τοῖς	Ἀσιατογενέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	Ἀσιατογενεῖς	τὰ	Ἀσιατογενῆ
κλητική ὦ!		Ἀσιατογενεῖς		Ἀσιατογενῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀσιατογενεῖ	τὼ	Ἀσιατογενεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀσιατογενοῖν	τοῖν	Ἀσιατογενοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἀσιατογενής < Ἀσιάτ(ης) + -ο- + -γενής

Επίθετο

Ἀσιατογενής, -ής, -ές

• άλλη μορφή του Ἀσιαγενής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἀσία

Πηγές

• Ἀσιατογενής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀσιατογενής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.