ἄγχαυρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄγχαυρος	τὸ	ἄγχαυρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀγχαύρου	τοῦ	ἀγχαύρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀγχαύρῳ	τῷ	ἀγχαύρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄγχαυρον	τὸ	ἄγχαυρον
κλητική ὦ!		ἄγχαυρε		ἄγχαυρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄγχαυροι	τὰ	ἄγχαυρᾰ
γενική	τῶν	ἀγχαύρων	τῶν	ἀγχαύρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀγχαύροις	τοῖς	ἀγχαύροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀγχαύρους	τὰ	ἄγχαυρᾰ
κλητική ὦ!		ἄγχαυροι		ἄγχαυρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀγχαύρω	τὼ	ἀγχαύρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀγχαύροιν	τοῖν	ἀγχαύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄγχαυρος (ελληνιστική κοινή) < ἄγχι + αὔριον

Επίθετο

ἄγχαυρος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• πολύ νωρίς το πρωί, κατά το τέλος της νύκτας

  ※  3ος πκε αιώνας ⌘ Απολλώνιος ο Ρόδιος, Ἀργοναυτικά, 4.111, @scaife.perseus

  ἄγχαυρον κνώσσουσιν, ἀλευάμενοι φάος ἠοῦς,

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἄγχι και αὔριον

Πηγές

• ἄγχαυρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.