ἀποχή

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀποχή	αἱ	ἀποχαί
γενική	τῆς	ἀποχῆς	τῶν	ἀποχῶν
δοτική	τῇ	ἀποχῇ	ταῖς	ἀποχαῖς
αιτιατική	τὴν	ἀποχήν	τὰς	ἀποχᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἀποχή		ἀποχαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀποχᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ἀποχαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀποχή < αρχαία ελληνική ἀπέχω < ἀπό + ἔχω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἀποχή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. απόσταση, διάστημα
2. αποχή, εγκράτεια
3. εξόφληση, απόδειξη εξόφλησης

Σύνθετα

• καταποχή
• μισθαποχή

Πηγές

• ἀποχή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀποχή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.