εγκράτεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εγκράτεια	οι	εγκράτειες
γενική	της	εγκράτειας	των	εγκρατειών
αιτιατική	την	εγκράτεια	τις	εγκράτειες
κλητική		εγκράτεια		εγκράτειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγκράτεια < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐγκράτεια (ἐν + κρατῶ). Πρόθημα (εν-) εγ-

Προφορά

ΔΦΑ : /eŋˈɡɾa.ti.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐γκρά‐τει‐α

παλιότερος συλλαβισμός : εγ‐κρά‐τει‐α

Ουσιαστικό

εγκράτεια θηλυκό

1. η ιδιότητα του εγκρατούς
2. η εκούσια αποχή από τις ηδονές

Συγγενικά

• εγκράτευμα
• εγκρατής
• εγκρατικός, ο αναφερόμενος στην εγκράτεια ή ο ασκών εγκράτεια

Μεταφράσεις

    εγκράτεια

αγγλικά : abstinence (en)