όνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	όνος	οι	όνοι
γενική	του	όνου	των	όνων
αιτιατική	τον	όνο	τους	όνους
κλητική		όνε		όνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

όνος < αρχαία ελληνική ὄνος

Ουσιαστικό

όνος αρσενικό

• (λόγιο) (θηλαστικό ζώο) ο γάιδαρος

Εκφράσεις

• περί όνου σκιάς: για κάτι που δεν έχει πραγματικά σημασία

Συγγενικά

• όναγρος
• ονάριο
• ονίσκος
• ημίονος

Σύνθετα

• ημιονηγός
• ονηλάτης
• ονηλασία
• ονοκέφαλος
• ονόκομβος κν γαϊδουρόκομπος
• ονολάτραι, ονομασία που απέδιδαν χλευαστκά οι εθνικοί αρχικά στους Ιουδαίους και βραδύτερα στους χριστιανούς
• ονολατρεία, η λατρεία ονοκεφάλων δαιμόνων σε πρωτόγονους λαούς
• ονόπορδον, βοτ. κν γαϊδουράγκαθο

Μεταφράσεις

    όνος

→ δείτε τη λέξη γάιδαρος