ωτόλιθος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ωτόλιθος	οι	ωτόλιθοι
γενική	του	ωτόλιθου	των	ωτόλιθων
αιτιατική	τον	ωτόλιθο	τους	ωτόλιθους
κλητική		ωτόλιθε		ωτόλιθοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ωτόλιθος < λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική otolith ή λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική otolithe < αρχαία ελληνική ὠτο- < οὖς + λίθος

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈto.li.θos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ω‐τό‐λι‐θος

Ουσιαστικό

ωτόλιθος αρσενικό

• (ανατομία) ιστός, που αποτελείται κυρίως από ανθρακικό ασβέστιο και βρίσκεται στο έσω ους των σπονδυλωτών και αποτελεί μέρος του συστήματος αντίληψης της ισορροπίας / γραμμικής επιτάχυνσης, τόσο οριζόντια όσο και κάθετα

Άλλες μορφές

• ὠτόλιθος

Δείτε επίσης

• ωτόλιθος στην αγγλική Βικιπαίδεια

Πηγές

• ωτόλιθος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• ωτο- -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

Μεταφράσεις

    ωτόλιθος

αγγλικά : otolith (en) γαλλικά : otolithe (fr)