ψίλωσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ψίλωσις < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ψίλωσις

Ουσιαστικό

ψίλωσις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (γραμματική) η ψίλωση, η χρησιμοποίηση του πνεύματος ψιλή (λατινικά spiritus lenis)

  ※  [γλώσσα: ελληνιστική κοινή] 12ος αιώνας ⌘ Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Commentarii ad Homeri Odysseam, Commentarii ad Homeri Iliadem et Odysseam, Τόμος 5, 263.16. σελ.253@books.google

  Ἰστέον δὲ ὡς εἰ καὶ Ἰώνων ἐστίν ἡ ψίλωσις τοῦ ἐπίστιον.

  → λείπει η μετάφραση

Παράγωγα

• ἐπιψίλωσις

Πηγές

• ψίλωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ψῑλωσ-
ονομαστική	ἡ	ψίλωσῐς	αἱ	ψιλώσεις
γενική	τῆς	ψιλώσεως	τῶν	ψιλώσεων
δοτική	τῇ	ψιλώσει	ταῖς	ψιλώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ψίλωσῐν	τὰς	ψιλώσεις
κλητική ὦ!		ψίλωσῐ		ψιλώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψιλώσει
γεν-δοτ	τοῖν		ψιλωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψίλωσις < ψιλόω-ψιλῶ, ψιλω- + -σις

Ουσιαστικό

ψίλωσις θηλυκό

1. το χώρισμα κρέατος από κόκαλο
2. (ελληνιστική σημασία) το κούρεμα των μαλλιών από το κεφάλι
3. (ελληνιστική σημασία) η αποψίλωση

Πηγές

• ψίλωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.