χρυσάωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χρυσάωρ	οἱ/αἱ	χρυσάορες
γενική	τοῦ/τῆς	χρυσάορος	τῶν	χρυσαόρων
δοτική	τῷ/τῇ	χρυσάορῐ	τοῖς/ταῖς	χρυσάορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	χρυσάορᾰ	τοὺς/τὰς	χρυσάορᾰς
κλητική ὦ!		χρυσάορ		χρυσάορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χρυσάορε
γεν-δοτ	τοῖν		χρυσαόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «ἀλέκτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρυσάωρ < χρυσάορος ... -ωρ χρυσ- + ἄορ θέμα ... + • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

χρυσάωρ, -ορος αρσενικό ή θηλυκό

• άλλη μορφή του χρυσάορος: εκείνος με το χρυσό ξίφος ή όργανο ή σύνεργο

  ⮡  χρυσάορα Φοῖβον ⮡  Ὀρφέα χρυσάορα

  Σχόλια στον Πίνδαρο@αναζήτηση Epinician or triumphal Odes, in four Books; together with the Fragments of his lost Compositions; revised and explained by John Will. Donaldson, 1841

Πηγές

• χρυσάωρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χρυσάωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.